Gisteren zat ik in de studio van Ed Struijlaart. Samen met Peter Ros maakten wij twee super leuke afleveringen van de thuiswerkshow. Terwijl we aan het voorbereiden waren kreeg ik een appje met daarin wat feedback over een serie familieopstellingen die ik vorige week begeleidde.
Waanzinnig!”, “Supertof!”, “Geweldig!”, dat zijn slechts enkele van de superpositieve geluiden en energie.
ik vond de familie opstelling van Erik echt super! De sfeer die hij creëerde was zeer enerverend en er kwam in onze cirkel echt een power vrij.
Het meest enthousiast zijn wij over Erik die het onderdeel Opstellingen verzorgde.
We hebben begrepen dat hij op de valreep gevraagd is en wat een geluk/toeval/meestergreep, a testimony to Eriks intuïtie en diens (directe) aanpak.
Wij zouden verrukt zijn als wij Erik weer mogen meemaken als begeleider van het onderdeel Opstellingen.
Fijn natuurlijk om positieve feedback te krijgen, heel fijn. Ik voel niet vaak de behoefte om dit zo te delen. Nu is het anders, want wat hier gebeurde is een prachtig voorbeeld van precies doen wat klopt en daar vertrouwen in hebben. Ik neem jullie even mee terug in de tijd.
Eind 2014 ging het niet zo goed met me. Op zoek naar groei en/of een oplossing ging ik naar een kennismakingsseminar van 365 dagen succesvol. In de Roos in het Vondelpark stond op het podium David de Kock. Hij vertelde over hun methodiek, deed op het podium een opstelling en een geleide mediatie. Ik voelde twee dingen. “Ik ga meedoen, want dit gaat mij gaat helpen” en “Gast, je staat op mijn plek” die laatste was een tikkie gek, want ik had op dat moment niets met spiritueel, opstellingen, mediatie of persoonlijke ontwikkeling.
Ik schreef me in voor het Diamond Programma (Als ik ergens voor ga dan ook 100%) Tot de dag van vandaag ben ik heel dankbaar dat ik toen die keuze heb gemaakt. Vooral de familieopstellingen vond (en vind) ik fantastisch. In dat jaar is ook het fundament voor Superhelder gelegd, omdat ik toen in de gaten kreeg dat je organisaties niet kan ontwikkelen, maar mensen wel. (Dat is trouwens een andere blog:-)
Dat hele opstellen liet me niet meer los, dus een jaartje later ben ik een opleiding gaan doen. Ook weer heel veel geleerd. Door jarenlang aan improvisatiecabaret te doen bleek ik de belangrijkste skills om op te kunnen stellen al enorm ontwikkeld te hebben. In het moment zijn, zonder oordeel zeggen wat in je opkomt. Intuïtie en vertrouwen in het feit dat wat zich ook aandient, het mag er zijn (want het is er al 😉
Langzaam maar zeker ben ik toen op onderzoek uitgegaan. Zelf een keer wat opstellingen georganiseerd. Bij het Permanent Beta festival een paar opstellingen begeleid. Mijn eigen familielijn steeds helderde gekregen en ook afgerekend met mijn afkeer van het woord spiritueel (Er is namelijk maar een systeem, of lichaam. En daarin zijn geest (spirit) en lijf verbonden.) Steeds vaker gebruikte ik opstellingen ook bij mijn werk voor organisaties en in teams. (Vaak ook zonder het een opstelling te noemen). Ik ontwikkelde hiermee ook een heel eigen stijl en taal.
Steeds vaker had ik het gevoel: ‘hier moet ik iets meer mee, of hier wil ik iets meer mee’. Het is namelijk zo’n prachtige, directe manier van communicatie. De waarheid vanuit het collectieve weten en voelen. Zonder bullshit en allerlei belemmerende cognitieve overtuigingen. Lekker efficiënt ook.
Maar hoe dan? Hoe pak je dat aan? Welke taal geef ik het? Is het niet te vaag? Een website? Wat is het product dan? Snappen mensen dit wel? Is het niet te vaag? Wie zijn mijn klanten?
Steeds vaker paste het domweg precies in een vraag die klanten mij stelden. “Goh, ook toevallig”, dacht ik dan. Terwijl ik dit tik moet ik glimlachen.
En toen kreeg ik een berichtje. Van David. Die David, van dat programma, met zijn bestseller en zijn jaarprogramma met duizenden deelnemers. David met zijn volle ziggodome. David met zijn geweldige zweethutten, maar ook de David, die mij zo inspireerde tot verandering. “Wij zijn bezig met een nieuw boek, en we willen daarmee ook een B-toB propositie gaan maken. Volgens mij zou jij daar mee kunnen helpen” Ja, leuk ik wil wel meekijken.
Een week later zit ik met David te vergaderen op zijn kantoor. Hij hoort dat er een opsteller voor het Diamond programma ziek is, hij kijkt mij aan en zegt: “Volgens mij kan jij dat prima doen” Ik moet lachen en voel en zeg “absoluut!” Er was ook geen enkele twijfel. Dus twee dagen later sta ik voor in totaal 5 groepen Diamonds telkens twee uur op te stellen. Het was geweldig!
De tweede dag vond plaats in ‘de Roos’ weet je nog? Die plek waar ik 7 jaar eerder David zag. ‘Op mijn plek’
Alles klopt, alles valt samen en ik hoef er niets voor te doen.
Het pad ontvouwt zich, jouw weg, jouw talent. Vertrouw erop en ga niet te hard duwen of trekken. Spreek uit wat je wil, deel het met mensen die je lief zijn. Ik ben in ieder geval super dankbaar voor deze ervaring en heel blij met deze feedback. Geniet van de komende dagen en van het nieuwe jaar.